Andrzej Łuczeńczyk urodził się 10 stycznia 1946 (właśc. 10 grudnia 1945) w Ludwinie. Był synem Bronisława Młynarczyka i Walentyny z d. Łuczeńczyk. W latach 1952-1958 ukończył sześć klas Szkoły Podstawowej w Ludwinie, zaś klasę siódmą w r. szk. 1959/60 w Bytowie, w woj. koszalińskim. Od 1960 do 1962 r. uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. S. Staszica w Lublinie. Maturę uzyskał w styczniu w 1978 r. w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Lublinie. W 1979 r. zawarł związek małżeński z Katarzyną Szczepańską, z którą miał troje dzieci. W czasie zamieszkiwania w latach 1979-1984 w Wieluniu, woj. sieradzkim, pracował w miejscowej cementowni. Następnie powrócił do Ludwina, gdzie pracował w rodzinnym gospodarstwie rolnym, zaś od 1986 r. był palaczem w Gminnym Ośrodku Zdrowia.
Debiutował w 1969 r. wierszami w Radarze (nr 6) i opowiadaniem pt. ,,Więzienie” w Kamenie (nr 24). Należał do Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy. W 1985 r. został członkiem Związku Literatów Polskich. W 1986 r. otrzymał nagrody: im. E. Stachury, im. S. Piętaka, im. B. Prusa i Premię Wieczystej Fundacji im. Zofii i Jana Karola Wendów, w kolejnym roku – nagrodę Funduszu Literatury i nagrodę społeczno-kulturalną Wojewody Lubelskiego. Zmarł 12 sierpnia 1991 r. w Ludwinie.
Dorobek literacki:
- 1982: Przez puste ulice
- 1985: Kiedy otwierają się drzwi
- 1986: Gwiezdny książę
- 1986: Źródło
- 1990: Wyzwanie (opowiadanie
